Γράφει ο Λυσίας
Την θανατηφόρα του, κάποιες φορές, κριτική, σε όλους την έχει κάνει.
Στον εαυτό του δεν την αντέχει.
Κι αν ποτέ συμβεί αυτό, ( σαν σουπιά ), αμολάει το λερό του το μελάνι….
Έτσι ο αχαρακτήριστος αυτός άνθρωπος, έστειλε, στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, τον πρώην συνεργάτη του, Σωκράτη Γκιόλια, στο αυτόφωρο.
Για να βγάλει ο καλός συνάδελφος, το τριήμερο εκεί….
Με την υπόνοια απλά, ότι ο Γκιόλιας, του ασκεί κριτική….
Κι άμα; Ποιος είσαι εσύ ρε μεγάλε, που με την κριτική σου, δια μέσου της κλειδαρότρυπας, έστειλες αδιάβαστο κόσμο και κοσμάκη…
Αλλά την κριτική προς εσένα, προσπαθείς, με όποιον δόλιο τρόπο κατεβάσει η προβληματική σου κούτρα, να την αποκρούσεις;
Εάν είχες λίγη τσίπα, θα έλεγα, ντροπή σου. Αλλά επειδή, σε κάποιους σαν και σένα, η λέξη και αυτή ακόμα, χάνει την έννοιά της, απλά σου γυρνάω την πλάτη.
Φτωχέ Μάκαρε. Μακάριε στον ......
γεμάτο στρας και λαμογιά, μικρόκοσμό σου.
Ποιος είναι ο Γκιόλιας;
Πρώτα απ’όλα, ο πατέρας του παιδιού, που βάφτισε ο Μάκαρος. Ο Ρομπέν των Μεγαλοαστών. Του παιδιού, δηλαδή, που είδε το τριήμερο, τον μπαμπά του, να συλλαμβάνεται, επειδή τάχα - το ξαναλέω, τάχα - άσκησε κριτική στον….νονό.
Και χέστηκε η Φατμέ στ’αλώνι.
Ποιος είναι ο Γκιόλιας;
Ο άνθρωπος που, για πολλά χρόνια, αθέατος στο παρασκήνιο, έδωσε την ψυχή του, τις γνώσεις του, τον υπερβάλλοντα ζήλο του, για να έχουν επιτυχία οι εκπομπές του Ρομπέν της Ζούρλας. Ο άνθρωπος που πίστεψε πως η δημοσιογραφία ( του Μάκαρου) είναι αποστολή. Είναι ύψιστη υπηρεσία στο κοινό…..
Και με αφοσίωση, ανιδιοτέλεια, θυσίες, προσπάθησε να στηρίξει τον αχάριστο, όπως αποδεικνύεται πια, συνεργάτη του.
Και έτσι, τότε, επί εποχής Γκιόλια, η εκπομπή ήταν γροθιά στο κατεστημένο.
Ήταν μαχητική, ήταν καθαρά δημοσιογραφική. Ήταν η φωνή του μέσου τηλεθεατή, αυτού που μπορούσε ο Γκιόλιας να αφουγκραστεί. Γιατί κι αυτός, από τις τάξεις αυτές προήρχετο.
Ήταν η εποχή που οι εκπομπές χτυπούσαν εκείνα τα απίστευτα νούμερά τους.
Ενώ τώρα χτυπάνε την μοναξιά τους, πάνω στην φτωχή και ανίερη θεματολογία.
Που με το γνωστό μπλαζέ του υφάκι, ο παρουσιαστής, προσπαθεί να διασκεδάσει. Να ξεγελάσει το τέλμα της βαθιάς του πια ύφεσης….
Κι όλα αυτά, για τον Γκιόλια, μια απλή ηθική δικαίωση. Γιατί από υλική…..Άστα βράστα. Ο Μάκαρος έπαιρνε τα φράγκα και οι συνεργάτες του τα ψίχουλα.
Φίλε Μάκη, προέβεις σε ατόπημα. Που θα σε κυνηγάει.
Ο Γκιόλιας, δεν είναι Αναστασιάδης, ούτε Λάλας.
Είναι ο άνθρωπος που σου έδωσε ψυχή. Και εισέπραξε πίκρα.
Είμαι 35 χρόνια δημοσιογράφος. Και τέτοιες ενέργειες απ’ότι έχω ακούσει, μόνο στη χούντα γινόντουσαν….