Η συνταγή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δηλαδή η υπερχρέωση αδύναμων οικονομικά κρατών και η συνακόλουθη πολιτική τους καθοδήγηση, επιβάλλεται συνήθως όταν ο λαός δεν μπορεί να παρουσιάσει αντίσταση -για παράδειγμα, ύστερα από ένα πραξικόπημα, μια σφαγή, μια φυσική καταστροφή. Ο λαός της Ταϊλάνδης αντιστάθηκε για καιρό στην εκδίωξη των ντόπιων από τις παραλίες ώστε να κτιστούν πολυτελή ξενοδοχεία και ψήφιζε συστηματικά εναντίον της ιδιωτικοποίησης του νερού και του ηλεκτρικού. Μετά το τσουνάμι, όμως, όλα αυτά τα μέτρα πέρασαν.
Μετά τον σεισμό, κάτι ανάλογο προγραμματιζόταν για την Αϊτή. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανακοίνωσε ένα δάνειο 100 εκατομμυρίων δολαρίων, που θα συγχωνευόταν με ένα προηγούμενο και θα επέβαλλε την αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού και το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά συνέβη κάτι ..απροσδόκητο –........
και συνέβη στον πλούσιο κόσμο. Λίγες ώρες μετά τον σεισμό, μια ομάδα στο Facebook με τον τίτλο «Όχι στο δόγμα-σοκ για την Αϊτή» είχε αποκτήσει ήδη δεκάδες χιλιάδες μέλη και είχε συγκεντρώσει 150.000 υπογραφές σε ένα υπόμνημα που ζητούσε τη χορήγηση δανείου στην Αϊτή χωρίς όρους.
Η πίεση που ασκήθηκε έφερε αποτέλεσμα. Το ΔΝΤ υποχώρησε. Και όχι μόνο δέχθηκε να δώσει δάνειο χωρίς όρους, αλλά υποσχέθηκε να εργαστεί για την κατάργηση του χρέους της Αϊτής. Αυτό ισοδυναμεί με ένα σεισμό μεγέθους 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Ένα σεισμό υπέρ της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
(Πηγή: The Independent)