(Αρθρογράφου - Σχολιογράφου)
Δεν
γνωρίζω πως σκέφτονται να προχωρήσουν με τις .."γαμήλιες τελετές"
εκεί στη Ν.Δ
Πολλά
ακούγονται.
Άλλοι
μιλούν για :
-Δεύτερους
-ή και τρίτους - γάμους ανάμεσα σε όσους είχαν πάρει διαζύγιο (!).
-
Ξαναζεσταμένα φαγητά που ξανασερβίρονται.
-
Επιστροφή απολλωλότων προβάτων στο .........
μαντρί.
-
Επανάκαμψη στην "πατρική / κομματική αγκαλιά" των ασώτων υιών.
-
Νέους επίσημους γάμους (με έρωτα ή συνοικέσιο;).
-Λευκούς
(πολιτικοκομματικούς) γάμους.
Ό,τι
και να συμβαίνει το κόμμα βρίσκεται στα προκαταρτικά, στην προοργασμική φάση
ολοκλήρωσης.
θα
το ευχαριστηθεί ή θα μείνει στα "εισαγωγικά στάδια"; Θα δείξει.
Πάντως
ισχύει το "Αρχή άνδρα -και γυναίκα - δείκνυσι. Το ίδιο κάνει και η
ανοησία, η ανευθυνότητα".
Προβληματισμός
-εύλογα - υπάρχει για το πως θα είναι, τι θα περιλαμβάνουν τα: Προσκλητήρια
γάμου. Θα μας ζητηθούν καταθέσεις σε "ΚΟΜΜΑΤΟΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥΣ
" λογαριασμούς; Εμείς θα ...
"πληρώσουμε - και πάλι; - τη νύφη"; Θα υπάρξουν κανονικοί γαμπροί, νύφες,
κουμπάροι, σώγαμπροι ; Θα προσέλθουν εις γάμου κοινωνία με τα γνωστά ΚΟΜΜΑΤΟΚΑΡΝΑΒΑΛΙΚΑ ενδύματα ή θα δούμε
κάτι διαφορετικό, σύγχρονο, ποιοτικότερο (αισθητικά);
Με
την ευκαιρία της πλάκας, θα ήθελα να
σοβαρολογήσω - αν και θα ήταν οξύμωρο, τόσο
για εμένα, όσο και για την όλη υπόθεση, όπως εξελίσσεται - θέτοντας δύο
ζητήματα /τροφή για σκέψη στους "ευφυείς" κομματικούς συμβούλους και
την ηγετική ομάδα της Ν.Δ.
1ον Οι εποχές άλλαξαν. Κάθε καινούργια μετεγγραφή
ή επάνοδος δεν συνοδεύεται - παρά ελάχιστα - απο ψηφοφόρους, (οι οποίοι,
υποτίθεται ότι ακολουθούν τον α' ή τον β' πολιτευόμενο).
2ον
Οι πολίτες - και αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα - δεν ενδιαφέρονται τόσο για το
ποιοί θα μαζευτούν στο (κάθε) κομματικό
μαντρί, όσο για το ποιά θα είναι η
πολιτική εκάστου κόμματος.
Ποιό
το πρόγραμμα, το όραμα, οι εφικτοί στόχοι.
Κοντολογίς
το ζητούμενο δεν είναι πχ το όνομα- αλλαγή του τίτλου του κόμματος - ή ο
αριθμός των τσοπαναρέων, αλλά η προσέλευση ποιμνίου. Ποιοί και πόσοι θα δεχτούν
να ακολουθήσουν. Να στηρίξουν
.
Υ.Γ
Υπάρχει πάντως κάτι που ανησυχεί και προβληματίζει τους φυσιολογικούς,
παραδοσιακούς Νεοδημοκράτες: Πως θα επιτευχθεί, μέσα σε αυτούς τους
αταίριαστους "γάμους"/ συνευρέσεις κομματικές, η ποθούμενη ολοκλήρωση
/ κορύφωση; Φοβούνται δηλαδή μήπως οι συνευρισκόμενοι έχουν την τύχη των
(ματαιοπονούντων) ανοργασμικών (!).