Η δεύτερη κυβέρνηση Μητσοτάκη συμπεριφέρεται σαν να μην έχει παρελθόν, παρά μόνο μέλλον, αποκλειστικά ρόδινο και αισιόδοξο. Συμπεριφέρεται επίσης λες και η πολιτική... υπεροπλία της, το περίφημο 40 και κάτι τοις εκατό που την επιβράβευσε εκλογικά, αποτελεί άλλοθι για κάθε αποτυχία της ή εγκληματική αμέλειά της.
Μέσα σε τέσσερις μέρες κάηκαν πάνω από 100.000 στρέμματα δάσους αγροτικών εκτάσεων, κατοικημένων περιοχών. Η Αττική και η Κορινθία, δύο περιοχές που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τα κέντρα της κρατικής διοίκησης, δέχτηκαν για πολλοστή φορά την επίθεση της φωτιάς, αποκαλύπτοντας την απουσία συνεκτικού σχεδίου αντίδρασης και την τρομακτική ανεπάρκεια μέσων και προσωπικού.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια, περιλαμβανομένου του πρώτου μήνα της δεύτερης θητείας της Ν.Δ., έγιναν στάχτη πάνω από 2 εκατομμύρια στρέμματα γης. Είναι ο χειρότερος απολογισμός κυβέρνησης από το 1981, δηλαδή της τελευταίας 40ετίας, στη διάρκεια της οποίας, σύμφωνα με υπολογισμούς της Ε.Ε., έχουν καεί πάνω από 18 εκατ. στρέμματα στην Ελλάδα.
Απέναντι στην εικόνα της καμένης γης, την οποία το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη αντιμετωπίζει με ψυχραιμία και κυνισμό Νέρωνα, έχουμε μια κυβέρνηση ικανοποιημένη από τον εαυτό της, ανίκανη και απρόθυμη να ακούσει τις φωνές οργής και απόγνωσης των ανθρώπων που έχασαν τα σπίτια τους.
Είναι μια –κυριολεκτικά και μεταφορικά– καμένη κυβέρνηση, που δεν έχει επιδείξει την ελάχιστη μεταμέλεια για όσα δεν έκανε το τρομερό 2021, όταν έγινε παρανάλωμα σχεδόν η μισή Εύβοια και η φωτιά σάρωνε ανεξέλεγκτη τη Βαρυμπόμπη, την Ολυμπία, τη Μεσσηνία.
Είναι μια κυβέρνηση καμένη στην αυταρέσκεια και στην υπερβολική αυτοπεποίθηση, ότι ο κλοιός προστασίας των φιλικών ΜΜΕ, που ανακάλυψαν καθυστερημένα την κλιματική κρίση και τις ακραίες εκφράσεις της, είναι αρκετός για να μη χρειαστεί να ζητήσει μια συγγνώμη για το γεγονός ότι δεν πήρε έγκαιρα το παραμικρό μέτρο πρόληψης.
Είναι μια κυβέρνηση καμένη μέσα στην αμεριμνησία της ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα τη σκαπούλαρε από το τρομακτικό σύνδρομο ξηρασίας, καύσωνα και ισχυρών ανέμων που μετατρέπει όλη τη Νότια Ευρώπη σε καύσιμη ύλη.
Είναι μια κυβέρνηση καμένη στον κυνισμό ότι κάθε δαπάνη σε πρόσληψη προσωπικού, σε αγορά εναέριων μέσων πυρόσβεσης, σε εκπόνηση ενός γενναιόδωρου σχεδίου προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας είναι περιττή πολυτέλεια μπροστά στην ανάγκη αγοράς μερικών φρεγατών Belharra ή μαχητικών F-35...
ΕΦ.ΣΥΝ.