Εκκενώσεις με καΐκια από θαλάσσης, εκκενώσεις νοσοκομείων με κάθε τρόπο, νεογνά διασωληνωμένα σε ασθενοφόρα, καράβια μετατρέπονται σε νοσοκομεία, σπίτια και εργοστάσια στις φλόγες, στρατόπεδα και αποθήκες πυρομαχικών να απειλούνται ξανά, απανθρακωμένοι άνθρωποι στη Δαδιά, εκκενώσεις ακόμα και περιοχών στον αστικό ιστό, ζώα να αναζητούν πανικόβλητα διέξοδο, η απειλή ξανά ζώνει την Αττική με την Πάρνηθα σε πύρινο κλοιό. Μια χώρα σε... κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εικόνες που θυμίζουν πόλεμο. Είμαστε όμως σε καιρό ειρήνης…
Ως εκ τούτου, δεν μπορούν να εξηγηθούν ένας ανέτοιμος κρατικός μηχανισμός, μια απροετοίμαστη και προκλητικά απούσα κυβέρνηση, ένα επιτελικό κράτος σε πλήρη κατάρρευση. Δεν μπορεί να υπάρξει δικαιολογία, το πέμπτο καλοκαίρι διακυβέρνησης της Ν.Δ., στις δύο περιόδους με υψηλές θερμοκρασίες και ανέμους, η Ελλάδα να αφήνεται έρμαιο στις φλόγες, με την παρουσία του κράτους να εξαντλείται στο μήνυμα εκκένωσης του 112. Γενικευμένη ανασφάλεια και φόβος είναι το συναίσθημα που βιώνουν οι πολίτες απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, με μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να διασφαλίσει ούτε τη στοιχειώδη προστασία τους.
Μια κυβέρνηση προκλητική και προσβλητική για την κοινωνία. Ένας πρωθυπουργός να δεξιώνεται ομολόγους του και να φωτογραφίζεται χαμογελαστός στην ασφάλεια του Μεγάρου Μαξίμου την ώρα που η χώρα γίνεται στάχτη. Ούτε θέλουν ούτε μπορούν να προστατεύσουν την κοινωνία. Εξάλλου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος: όποιος διαμαρτύρεται εργαλειοποιεί τις φωτιές, λες και δεν έγιναν εκλογές. Αλαζονεία και αμετροέπεια που ξεπερνούν τα όρια της ύβρεως.
ΥΓ.: Μέσα στη φρίκη της καταστροφής, πόση απανθρωπιά χωράει σε μια ανακοίνωση για τον εντοπισμό απανθρακωμένων ανθρώπων; «Διερευνάται το ενδεχόμενο να πρόκειται για ανθρώπους που εισήλθαν παράτυπα στη χώρα»... Ούτε μπροστά στον θάνατο σεβασμός.
Η ΑΥΓΗ