Το Υπουργείο Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου άρχισε πρόσφατα, να μεταφέρει τους αιτούντες άσυλο πίσω στην πλωτή τοποθεσία μετά την εκκένωση της τον Σεπτέμβριο λόγω της ανακάλυψης βακτηρίων λεγεωνέλλας στην παροχή νερού.
Η Rainbow Migration, είναι μια φιλανθρωπική οργάνωση που εργάζεται με ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που ζητούν άσυλο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε δήλωση του, ο εκπρόσωπος της φιλανθρωπικής οργάνωσης, χαρακτήρισε το δικαίως αμφιλεγόμενο, φορτηγό ως «πλωτή φυλακή» και δήλωσε ότι η μετακίνηση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στο Bibby Stockholm θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο τραύμα σε όσους έχουν διαφύγει από «ασύλληπτους κινδύνους και απειλητικές συνθήκες διαβίωσης»
«Ορισμένα από τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που ζητούν άσυλο και τα οποία υποστηρίζουμε έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνουν επιστολές που επιβεβαιώνουν τη μεταφορά τους τις επόμενες ημέρες, κάτι που είναι εξαιρετικά ανησυχητικό», δήλωσε εκπρόσωπος του Rainbow Migration στο PinkNews.
«Γνωρίζουμε ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που ζητούν άσυλο διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να υποστούν κακομεταχείριση και ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωπα με σοβαρά ζητήματα όταν εξαναγκάζονται να ζουν σε συνωστισμένες εγκαταστάσεις».
«Οι άνθρωποι θα έχουν ελάχιστη πρόσβαση σε υποστήριξη, χωρίς να είναι ελεύθεροι να μετακινούνται στο λιμάνι, οπότε οι συνθήκες στο φορτηγό μοιάζουν αρκετά με αυτές που επικρατούν στη φυλακή».
Πως βιώνουν τον εγκλεισμό τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα;
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της φιλανθρωπικής οργάνωσης: «Στα κρατητήρια, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα είναι πιθανό να βιώσουν διακρίσεις και παρενόχληση από άλλα άτομα που πιθανόν να έχουν ομοφοβικές και τρανσοφοβικές απόψεις. Τα τρανς και ίντερσεξ άτομα ίσως να διατρέχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο κακοποίησης και επί της ουσίας να αναγκαστούν να κρύψουν την ταυτότητα φύλου τους ή και τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό(…) Οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόμαστε ανησυχούν και για το ενδεχόμενο να μεταφερθούν στο φορτηγό αλλά και με τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχει «πάνω» τους, αυτή η μετακίνηση».
Η διαμάχη εντάθηκε ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη βακτηρίων λεγεωνέλλας στην παροχή νερού του Bibby Stockholm
Η οργάνωση, ζητάει από την δεξιά κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου «να δεσμευτεί ότι θα στεγάσει τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σε κατάλληλα καταλύματα ώστε να προστατευτούν από πιθανούς κινδύνους, τη στιγμή που προσπαθούν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους με ασφάλεια εδώ».
Η είδηση έρχεται έπειτα από μήνες αντιπαράθεσης μεταξύ των υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κυβέρνησης σχετικά με το αν το Bibby Stockholm είναι κατάλληλο μέρος για την «φιλοξενία» μεταναστών.
Η διαμάχη αυτή εντάθηκε ιδιαίτερα μετά την ανακάλυψη βακτηρίων λεγεωνέλλας στην παροχή νερού του Bibby Stockholm, τα οποία προκαλούν τη νόσο των λεγεωνάριων, μια βαριά μορφή πνευμονίας.
Τα συνδικάτα των πυροσβεστών έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι το πλωτό «είναι μια παγίδα θανάτου», αλλά οι υπουργοί της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού Ρίσι Σουνάκ συνεχίζουν να υπερασπίζονται τις απάνθρωπες συνθήκες στο φορτηγό, λέγοντας ότι θα ευνοεί τους Βρετανούς φορολογούμενους.
H κυβέρνηση επιμένει στο σχέδιό της. Από την Τρίτη (24 Οκτωβρίου), σύμφωνα με τον υπουργό Μετανάστευσης Ρόμπερτ Τζένρικ, πενήντα άτομα βρίσκονταν στο πλωτό φορτηγό. Το Υπουργείο Εσωτερικών δήλωσε ότι πεντακόσια άτομα θα μπορούσαν τελικά να στεγαστούν στη βάρκα.
«Αν αυτό το νομοσχέδιο είχε ψηφιστεί πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια, ίσως να μην ήμουν ζωντανός σήμερα»
Η φιλανθρωπική οργάνωση Care4Calais τόνισε ότι: «Μεταξύ των ανθρώπων μας βρίσκονται άτομα με αναπηρία, άτομα που έχουν επιβιώσει από βασανισμούς και σύγχρονη δουλεία και που έχουν βιώσει ψυχοτραυματικές εμπειρίες στη θάλασσα. Η στέγαση οποιουδήποτε ανθρώπου σε μια πλωτή φυλακή όπως το Bibby Stockholm είναι απάνθρωπη».
Αντι – μεταναστευτική πολιτική
Στις 16 Μαΐου, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ρίσι Σουνάκ μίλησε στη σύνοδο κορυφής του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Ρέικιαβικ για να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή υποστήριξη για το αμφιλεγόμενο «νομοσχέδιο κατά του ασύλου» που κατέθεσε η κυβέρνησή του. Το νομοσχέδιο αποσκοπούσε στο να αποκλειστούν όλες οι οδοί για τη διεκδίκηση ασύλου στο Ηνωμένο Βασίλειο και να σττέλνονται όλοι οι πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα με μια μικρή βάρκα σε κέντρα κράτησης στη Ρουάντα.
Τότε, ο Ibrahim Khogali έγραψε στο Aljazeera: «Αν αυτό το νομοσχέδιο είχε ψηφιστεί πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια, ίσως να μην ήμουν ζωντανός σήμερα. Έφτασα στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2010, σε ηλικία 26 ετών, με μια φουσκωτή βάρκα από καουτσούκ που είχε τρυπήσει. Ήμουν καταβεβλημένος από τα βασανιστήρια που είχα υποστεί στην πατρίδα μου, το Σουδάν, και εξουθενωμένος από το μακρινό και οδυνηρό ταξίδι μου προς την ασφάλεια. Μέχρι τη στιγμή που η τρύπια βάρκα έφτασε στις βρετανικές ακτές, το αλάτι του θαλασσινού νερού είχε δημιουργήσει ένα νέο, σκληρό στρώμα στο δέρμα μου και ήμουν πεπεισμένος, ίσως για εκατοστή φορά εκείνη την ημέρα, ότι επρόκειτο να πεθάνω. Αυτές τις μέρες οι εξελίξεις τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στο Σουδάν με κάνουν να ξαναζώ αυτές τις τρομακτικές αναμνήσεις».
*Με πληροφορίες από: Aljazeera | thepinknews | wionews | Φωτογραφίες άρθρου: Reuters