Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδεικνύει έναν επικίνδυνο καθεστωτικό αυταρχισμό, σχεδόν ολοκληρωτισμό.
Δεν ανέχεται στην Ελλάδα να υπάρχει οποιοσδήποτε αμφισβητεί τη γαλάζια ομοιομορφία του εκλογικού χάρτη...
Βλέπουμε τον Άδωνη Γεωργιάδη τη μια μέρα να διακινεί fake news εναντίον του δημάρχου Χαλανδρίου και την επόμενη να ξεκαθαρίζει ότι «θα κάνουν πόλεμο» στον δήμαρχο που δεν θέλουν. Ότι θα στρέψουν, δηλαδή, το κράτος εναντίον μιας πόλης αν αυτή δεν επιλέξει για δήμαρχο την επιλογή της Ν.Δ. Αντίληψη όχι με βάση τη σχέση κυβέρνησης-Αυτοδιοίκησης, αλλά με βάση τη λογική του εσωτερικού εχθρού.
Και δεν είναι μόνον ο συγκρουσιακός, ιδιόρρυθμος και, ως εκ τούτου, αποποιήσιμος Άδωνης Γεωργιάδης.
Ούτε είναι μόνον ο κ. Αυγενάκης, γνωστός παλαιοκομματικός και άνθρωπος της οικογένειας Μητσοτάκη, που «νουθετούσε» τους πλημμυροπαθείς ότι οι αποζημιώσεις περνούν μέσα από την εκλογή Αγοραστού. Ότι, δηλαδή, οι πλημμυροπαθείς είναι εξαγοράσιμοι.
Διότι τη σκυτάλη πήρε ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο κ. Παύλος Μαρινάκης, για ένα ρεσιτάλ προκλητικής ανευθυνότητας, με αποκορύφωμα το επιχείρημα ότι ένας δήμαρχος αλληλέγγυος στους Παλαιστίνιους δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τα οικονομικά του δήμου. Επαναφέρει, δηλαδή, και μετά τις εκλογές την άθλια θεωρία της «εθνικής εξαίρεσης», την οποία ο κ. Μητσοτάκης είχε εφεύρει προκειμένου να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στη Ροδόπη.
Χτυπάνε όλα αυτά τα καμπανάκια στους δημοκρατικούς πολίτες; Αύριο το βράδυ θα ξέρουμε.
Η ΑΥΓΗ