Αν υπάρχει ένα σενάριο που δεν αρέσει καθόλου – μα καθόλου, όμως – στην κυβέρνηση ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου, δεν είναι κάποιο που να ...αφορά στην ενδυνάμωση των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Στη ΝΔ εκτιμούν (μάλλον σωστά) ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ βρίσκονται πολύ πίσω για να αποτελέσουν πραγματικό πρόβλημα ή απειλή για την κυριαρχία της και την κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πολιτικό σκηνικό της χώρας και ότι το πιθανότερο είναι τα δύο αυτά κόμματα να διαγκωνιστούν διεκδικώντας το καθένα για τον εαυτό του το μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας» από ένα συγκεκριμένο και πεπερασμένο τμήμα των ψηφοφόρων.
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, στο κυβερνών κόμμα έχουν πέσει πάνω από τις δημοσκοπήσεις και μελετούν με κάθε λεπτομέρεια την πορεία των κομμάτων που βρίσκονται στα δεξιά της ΝΔ, μια πορεία που, τουλάχιστον για την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και τη Νίκη του Δημήτρη Νατσιού, μοιάζει να είναι σταθερά ανοδική το τελευταίο διάστημα, ενώ οι Σπαρτιάτες εμφανίζονται να δυσκολεύονται να κρατήσουν τις δυνάμεις τους.
Κάτι οι εναπομείναντες αρνητές της πανδημίας του SARS-CoV-2, κάτι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, κάτι οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για τη νομιμοποίηση μεταναστών χωρίς χαρτιά, κάτι η κεντρώα στροφή της ΝΔ (και σε επίπεδο στελεχών), η ουσία είναι πάντως ότι τα κόμματα που βρίσκονται στο φάσμα της πιο hardcore δεξιάς μοιάζουν να κερδίζουν πόντους σε ένα πιο συντηρητικό ακροατήριο που ενδεχομένως είχε ψηφίσει ΝΔ στις εθνικές εκλογές.
Μάλιστα, η δημοσκοπική «άνθηση» αυτή έχει ενθαρρύνει, για παράδειγμα, τον Κ. Βελόπουλο, ο οποίος από το βήμα της Βουλής ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία επί του νομοσχεδίου για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά και απαίτησε να δηλώσουν ποιοι βουλευτές είναι ομοφυλόφιλοι, γιατί, όπως ισχυρίστηκε, «οι βουλευτές δεν πρέπει να ψηφίζουν για ίδιον όφελος ούτε για τις προσωπικές τους επιθυμίες, διότι έτσι φτιάχνεται διαπλοκή προσωπικών συμφερόντων με νομοθέτηση».
Η στρατηγική του Κ. Βελόπουλου δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη, λαμβάνοντας υπόψη ότι και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του νομοσχεδίου έχουν γίνει, και διάφοροι ιεράρχες συνεχίζουν να καταφέρονται με έντονο ύφος κατά της νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης, αλλά και το θέμα φαίνεται ότι, δημοσκοπικά διχάζει τους ερωτώμενους, με αυτούς που είναι κατά, πάντως, να παραμένουν έστω και μικρή πλειοψηφία σε σχέση με όσους είναι υπέρ.
Την ίδια στιγμή, οι ομοφοβικές επιθέσεις του δημάρχου Βόλου, Αχιλλέα Μπέου, και του Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου, Κώστα Μουτζούρη, σε βάρος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανου Κασσελάκη, υποχρέωσαν την κυβέρνηση να προχωρήσει σε δηλώσεις καταδίκης των συγκεκριμένων τοποθετήσεων, στάση προφανώς πολιτικά δέουσα, η οποία, ωστόσο, ενδεχομένως δεν πολυαρέσει σε μερίδα των ψηφοφόρων της ΝΔ που διακατέχεται από αντίστοιχες αντιλήψεις.
Αυτό που προβληματίζει την κυβέρνηση είναι ότι υπάρχει πιθανότητα να εμπεδωθεί σε μια σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων της ΝΔ η αντίληψη ότι το κόμμα έχει εγκαταλείψει θέσεις και αρχές που έρχονται από το ιστορικό παρελθόν του, αντίληψη που μπορεί να τους αποξενώσει από τη ΝΔ και να τους κάνει να αναζητήσουν αλλού θέσεις και πολιτικές που βρίσκονται πιο κοντά στα δικά τους πιστεύω και στις δικές του αντιλήψεις.
Μάλιστα, όπως ανέφερε στο topontiki.gr στέλεχος της ΝΔ, αν κάτι τέτοιο συμβεί, τότε οι ψηφοφόροι αυτοί θα πρέπει να θεωρούνται οριστικά χαμένοι για το κυβερνών κόμμα, καθώς μια στροφή προς τις πιο ακραίες πολιτικές εκφάνσεις της δεξιάς εκτιμάται ότι είναι πρακτικά μη αναστρέψιμη. Πολλώ δε μάλλον, αν ληφθεί υπόψη ότι σε προβληματισμούς ιδεολογικής φύσεως προστεθεί και ο αντικειμενικός παράγοντας της ακρίβειας και της διαρκούς μείωσης του εισοδήματος για τους πολλούς.
Στο πλαίσιο αυτό, το «κακό σενάριο» των ευρωεκλογών θα είναι η ΝΔ να χάσει κάποιες από τις δυνάμεις της σε σχέση με τις εθνικές εκλογές ή με τις ευρωεκλογές του 2019, ωστόσο, οι δυνάμεις αυτές να μην κινηθούν προς το ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ, αλλά προς τα κόμματα στα δεξιά της ΝΔ, δημιουργώντας έναν ισχυρό ακροδεξιό πόλο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, ο οποίος θα διεκδικεί χώρο και λόγο, ιδίως αν η ακροδεξιά «πάρει τα πάνω της» σε ολόκληρη την Ευρώπη...
Δημήτρης Χρυσικόπουλος
topontiki.gr