«Πώς λοιπόν μια χούφτα παιδιά, τέσσερις-πέντε χιλιάδες, πραγμάτωσαν το όνειρο, την ουτοπία;». 52 χρόνια μετά τον Νοέμβρη του 1973, ο Δημήτρης Παπαχρήστος, γνωστός ως η «φωνή του Πολυτεχνείου», μιλά για την κληρονομιά της εξέγερσης. Ο συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός, που μετέδιδε το πνεύμα του αγώνα από τον ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών, στέκεται μακριά από ιδιοκτησιακές λογικές για την επέτειο, λέγοντας, στο Orange Press Agency, ότι το Πολυτεχνείο «δεν έχει ιδιοκτήτες, έχει τους νεκρούς του». Με αφορμή τη συμπλήρωση 52 ετών, ο Δημήτρης Παπαχρήστος περιγράφει πώς «φοβισμένα παιδιά», μοιράστηκαν τον φόβο τους, τον ξεπέρασαν και «ξέπλυναν την ντροπή των γονιών τους» που, όπως σημειώνει, είχαν δεχτεί τη Χούντα. «Το Πολυτεχνείο δεν έχει ιδιοκτήτες, έχει τους νεκρούς, ανήκει σε όλους αυτούς που αγωνίζονται» Ερωτηθείς για το τι σημαίνει το Πολυτεχνείο σήμερα, ο Δημήτρης Παπαχρήστος υποστηρίζει αρχικά ότι η εξέγερση ακόμα και σήμερα ενοχλεί. «Τους ενοχλεί καταρχήν αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός του Πολυτεχνείου. Είναι το αγκάθι στα μαλακά πλευρά αυτής της υπνώττουσας […]
* This article was originally published here