Γράφει ο Λούκας Γεωργίου:
"Αγαπητή σύνταξη,
Με φόβο και προβληματισμό για το αβέβαιο μέλλον μας παρακολουθώ και εγώ τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Ένα τσουνάμι δυσάρεστων εξελίξεων που μας φέρνει στην χειρότερη περίοδο της ιστορίας μας. Σίγουρα η πατρίδα μας θα κάνει πολλά χρόνια να επουλώσει τις βαθιές πληγές της.
Σε μια μάχη επιβίωσης είναι βέβαιο ότι θα........
έχουμε και απώλειες. Είναι νόμος. Και στρατιώτες πρώτης γραμμής και γυναικόπαιδα. Δεν μπορούμε να καλούμαστε να ματώσουμε όλοι και οι προνομιούχοι να μείνουν ανέπαφοι. Και στην περίπτωση μας οι προνομιούχοι είναι οι τραπεζικοί υπάλληλοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Σε πιο άλλο επάγγελμα δουλεύεις μισή μέρα και μετά κάνεις ότι θέλεις. Προνομιακά δάνεια; Μετοχές; Μεγάλες άδειες; Ψηλοί μισθοί; Ξέρετε τι πρώτο μισθό έχουνε; Είναι τυχαίο ότι οι ιδιοκτήτες πολλών μαγαζιών είναι δημόσιοι υπάλληλοι; Πόσο εύκολα παίρνει ένας ιδιώτης μια διευκόλυνση και πόσο εύκολα ένας από αυτούς τους όσους βολεύτηκαν νωρίς....
Γιατί να πληρώσει ο μεροκαματιάρης για αυτούς τους προνομιούχους; Ξέρετε τι αγώνα δίνει κάθε μέρα ένας ιδιώτης; Αν είναι να έχουμε θύματα να θυσιαστούν οι κύριοι που κάνανε ζωή και κότα μέχρι τώρα. Δεν τους λυπόμαστε καθόλου, αν είχανε μυαλό ας πρόβλεπαν για το μέλλον. Στο κάτω κάτω μια θυσία για την πατρίδα είναι. Κλαίω και στενοχωριέμαι για την πατρίδα μου και όχι για τους προνομιούχους.
Διατελώ,
Λούκας Γεωργίου"
"Αγαπητή σύνταξη,
Με φόβο και προβληματισμό για το αβέβαιο μέλλον μας παρακολουθώ και εγώ τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Ένα τσουνάμι δυσάρεστων εξελίξεων που μας φέρνει στην χειρότερη περίοδο της ιστορίας μας. Σίγουρα η πατρίδα μας θα κάνει πολλά χρόνια να επουλώσει τις βαθιές πληγές της.
Σε μια μάχη επιβίωσης είναι βέβαιο ότι θα........
έχουμε και απώλειες. Είναι νόμος. Και στρατιώτες πρώτης γραμμής και γυναικόπαιδα. Δεν μπορούμε να καλούμαστε να ματώσουμε όλοι και οι προνομιούχοι να μείνουν ανέπαφοι. Και στην περίπτωση μας οι προνομιούχοι είναι οι τραπεζικοί υπάλληλοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Σε πιο άλλο επάγγελμα δουλεύεις μισή μέρα και μετά κάνεις ότι θέλεις. Προνομιακά δάνεια; Μετοχές; Μεγάλες άδειες; Ψηλοί μισθοί; Ξέρετε τι πρώτο μισθό έχουνε; Είναι τυχαίο ότι οι ιδιοκτήτες πολλών μαγαζιών είναι δημόσιοι υπάλληλοι; Πόσο εύκολα παίρνει ένας ιδιώτης μια διευκόλυνση και πόσο εύκολα ένας από αυτούς τους όσους βολεύτηκαν νωρίς....
Γιατί να πληρώσει ο μεροκαματιάρης για αυτούς τους προνομιούχους; Ξέρετε τι αγώνα δίνει κάθε μέρα ένας ιδιώτης; Αν είναι να έχουμε θύματα να θυσιαστούν οι κύριοι που κάνανε ζωή και κότα μέχρι τώρα. Δεν τους λυπόμαστε καθόλου, αν είχανε μυαλό ας πρόβλεπαν για το μέλλον. Στο κάτω κάτω μια θυσία για την πατρίδα είναι. Κλαίω και στενοχωριέμαι για την πατρίδα μου και όχι για τους προνομιούχους.
Διατελώ,
Λούκας Γεωργίου"