Ενοχλούν οι καμπάνες, η τσίκνα από το ψήσιμο, το ίδιο το ψήσιμο, τα κλαρίνα στο πασχαλινό τραπέζι, τα πυροτεχνήματα, οι λειτουργίες στις εκκλησίες. Όλα ενοχλούν.
Να γιορτάσεις ναι, αλλά... χωρίς να ενοχλείς και να προσβάλλεις την αισθητική μας. Να γιορτάσεις ατομικά, αθόρυβα, αόρατα. Μην καταχράσαι τον χώρο μου.
Και τι επιτρέπεται να κάνω στον δημόσιο χώρο;
Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, αυτό που αντιλαμβάνεσαι στρεβλά ως δημόσιο χώρο δεν είναι παρά το άθροισμα των ατομικών χώρων. Ε δεν έχεις δικαίωμα να παραβιάζεις τον δικό μου ατομικό χώρο.
Ε και; Για μια προνεωτερική κατασκευή, για ένα απομεινάρι του παρελθόντος που δείχνει πόσο καθυστερημένη είναι η ελληνική κοινωνία, θα πρέπει εμείς να υποστούμε τη θορυβώδη και αντιαισθητική σου παρουσία;
Να ποια είναι η διαφορά μας! Εσύ άγεσαι από τον πολιτισμό, τον lebenswelt (βιόκοσμο) μέσα στον οποίο γεννήθηκες, ενώ εγώ έχω αρθεί πάνω από αυτόν, μπορώ και επιλέγω τον πολιτισμό μου. Εσύ ακολουθείς τυφλά την κουλτούρα σου, ενώ εγώ την απολαμβάνω!
Γίνε επιτέλους Ευρωπαίος, πέρνα διαφωτισμό. Ο πολιτισμός σου δεν αφορά κανέναν άλλον πέρα από σένα.
Μα ο πολιτισμός είναι κατεξοχήν συλλογικός.
Για αυτό και είναι συνώνυμος της στενοκεφαλιάς και του αποκλεισμού. Γιατί αντιπροσωπεύει το μερικό απέναντι στο καθολικό που μόνο το άτομο ενσαρκώνει.
Ο πολιτισμός είναι πολιτισμένος μόνο όταν έχει ιδιωτικοποιηθεί, όταν είναι προσωπική υπόθεση και καταναλώνεται από τα άτομα στον ιδιωτικό τους χώρο. Όταν γίνεται δημόσιος είναι βαρβαρότητα.
Μείνε λοιπόν μακριά μου και μη μου επιβάλλεις τον πολιτισμό σου. Εγώ ξέρεις, αναγνωρίζω και σέβομαι τη διαφορετικότητα, αρκεί να μην προκαλεί.
Τώρα που το σκέφτομαι, η καραντίνα είναι ό,τι καλύτερο μας συνέβη. Ο καθένας και η κάθε μία στον ιδιωτικό της χώρο, κρατώντας ασφαλείς αποστάσεις μεταξύ μας. Άτομα και καταναλωτές, μόνο. Αυτό ναι, είναι πολιτισμός!
Δημητρης Τσιρκας (FB)