Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΘα επανέλθω με δύο αναρτήσεις που είχα κάνει περίπου προ ενός μηνός εδώ στο καφενείο. Η πρώτη αφορούσε τα πέντε θανάσιμα ψέματα για την κρίση που πια την εκμεταλλεύονται προς όφελος τους εκείνοι που την δημιούργησαν και η δεύτερη τον «προάγγελο» των δηλώσεων του προέδρου του ΕΒΕΑ κ. Μίχαλου σε σχέση με την εκβιαστική επιβολή της ανακύκλωσης των εργαζομένων από τους εργοδότες. Ανακύκλωση που εκκολάφθηκε στα τερατογενή εργαστήρια της ΕΟΚ. Το ιδιαίτερό της στοιχείο ήταν πως αναδύθηκε στην επιφάνεια μετά από μια ξαφνική και εν αιθρία σύγκρουση μεταξύ των δύο κομμάτων της αριστεράς.. Του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ας τις θυμηθούμε ξανά μαζί. Ηπρώτη.
Πέντε θανάσιμα ψέματα για την κρίση
Πρώτον: Επιχειρούν ξεδιάντροπα να κρύψουν ότι η συγκεκριμένη οικονομική κρίση οφείλεται στην υπερσυσσώρευση αμύθητων κεφαλαίων από τα μονοπώλια, είναι σύμφυτη του καπιταλισμού και ότι δεν είναι η πρώτη μα ούτε και η τελευταία φορά που η ανθρωπότητα θα διέλθει τις πύλες του Άδη της.
Δεύτερον: Ότι την χρεώνουν στην απληστία των golden ή silver ή όπως αλλιώς ονομάζουν τα παρασιτικά boys της χρηματιστηριακής ζωής αλλά και στον ακραίο καζινοκαπιταλισμό που κι αυτός είναι σύμφυτος του αγοραίου νεοφιλελευθερισμού. (δείτε, για όσους γνωρίζουν, το χρηματιστηριακό παιχνίδι των παραγώγων και των δομημένων. ) Τρίχες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία. Οι φούσκες των τραπεζών άρχισαν να σκάνε όταν τα νοικοκυριά αδυνατούσαν να πληρώσουν τα δάνεια με συνέπεια να μην έλθουν τα αναμενόμενα κέρδη που το χρηματιστηριακό κεφάλαιο είχε προαγοράσει.
Τρίτον: Την αποδίδουν προκλητικά στους λαούς που αδυνατούσαν να συλλάβουν το νόημα του πλαστικού χρήματος με αποτέλεσμα να το διαχειριστούν αλόγιστα. Βλακείες. Οι λαοί και κυρίως ο δικός μας, επιχείρησε δια μέσου του δανεισμού να εξισορροπήσει την συνεχή απώλεια των εισοδημάτων του αρχής γενομένης του σωτήριου έτους 1991 και της ιστορικής Μητσοτακικής ρήσης μηδέν+μηδέν ίσον 14 !!!!!!. Βεβαίως και γνώριζε ότι δανειζόταν για την επίπλαστη και προσωρινή ευημερία του αλλά το μετατόπιζε πάντα σε ένα άδηλο καλλίτερο αύριο. Κι όταν αυτό δεν ήλθε είχε ήδη αναπόδραστα βουλιάξει στα χρέη.
Τέταρτον: Παπαγαλίζουν πως αν ήμασταν έξω από την ΟΝΕ τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Ψέμα χυδαίο και αναπόδεικτο. Το μόνο ασφαλές βρίσκεται στο ότι ως τα σήμερα η ΕΟΚ με τις επιχορηγήσεις και τα πακέτα προγραμμάτων, στήριξε αποκλειστικά την κερδοφορία της Ελληνικής πλουτοκρατίας η οποία τώρα που και αυτή αντιμετωπίζει εξαιρετικό πρόβλημα διάθεσης των προϊόντων της ( είτε υπηρεσιών είτε αγαθών), πρωτοστατεί στην μετακύληση του προβλήματος στον λαό δια μέσου της απλήρωτης μεσαιωνικής εργασίας!
Πέμπτον: Παραπλανούν επιμένοντας ότι η παρούσα οικονομική κρίση είναι μια μοναδική ευκαιρία ο καπιταλισμός να αλλάξει πρόσωπο. Και επικαλούνται τούς Κεηνσιανούς εξωραϊσμούς. Φληναφήματα. Ο καπιταλισμός ούτε εξανθρωπίζεται μα ούτε και εξυγιαίνεται. Έναν μόνον. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ. Αυτό. Τίποτα άλλο.
Και τώρα η δεύτερη με τίτλο
Στην Μεσαιωνική αντίληψη της δουλικής εργασίας προχωρά το Εοκικό κατεστημένο με την σύμφωνη γνώμη όλων των Φιλελεύθερων, Νεοφιλελεύθερων, ακροδεξιών Σοσιαλοδημοκρατών αλλά και ορισμένων μελών των κατ’ οικονομία και μάλλον κατ’ ευφημισμό ονομαζομένων αριστερών κομμάτων.. Αυτό προκύπτει από μια αιφνιδιαστική και ηχηρή κόντρα μεταξύ του ΚΚΕ και ενός ευρωβουλευτή από τον Σύριζα. Συγκεκριμένα του Δημήτρη Παπαδημούλη. Αλληλοκατηγορούνται για το ποιος έβαλε στις ΕΟΚΙΚΕΣ επιτροπές την υπογραφή του κάτω από ποια θέση. Άρνησης ή κατάφασης στην δια της ανακύκλωσης οικονομική εξόντωση των ήδη υπό συνθήκες δουλείας εργαζόμενων….
Με δυο λόγια. Μας καθιστούν σκουπίδια που ρυπαίνουν και το δίχως άλλο χρήζουν ανακύκλωσης!!!!!
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr