Δεκαπέντε μήνες μετά το έγκλημα των Τεμπών βρέθηκε μία εισαγγελέας που ευθέως και χωρίς υπεκφυγές παραδέχεται και αναγνωρίζει πως η εκχωμάτωση και το μπάζωμα του χώρου τη σύγκρουσης ήταν ολέθριο, καθώς επέφερε την πλήρη αλλοίωση αποδεικτικού υλικού και την καταστροφή κρίσιμων στοιχείων, την ώρα μάλιστα που υπήρχαν αγνοούμενοι και αταυτοποίητα θύματα.
Η αντεισαγγελέας εφετών Λάρισας, Κατερίνα Μάτση με διάταξή της και αναλογιζόμενη όλες τις εγκληματικές ενέργειες που έγιναν στον χώρο της σύγκρουσης των δύο τρένων ζητά επιτακτικά και εντός είκοσι ημερών να μάθει ποιος έδωσε εντολή να απομακρυνθούν τόνοι χώματος, με βάση ποια διαδικασία ελήφθη αυτή η απόφαση και ποια ήταν τα πρόσωπα που αποφάσισαν την απομάκρυνση κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων, καθώς και τον λόγο, «αφού οι όγκοι χώματος και άλλων φερτών υλικών που απομακρύνθηκαν δεν είχαν ακόμη εξεταστεί από τους πραγματογνώμονες και τους ειδικούς, ενώ υπήρχαν και αγνοούμενοι της επιβατικής αμαξοστοιχίας». Παράλληλα κρίνει την εκχωμάτωση και το μπάζωμα του πεδίου ως μία «αυθαίρετη παρέμβαση».
Επιπλέον, «βάζει στην θέση της» την εισαγγελέα Ειρήνη Κεχαγιά, η οποία δεν είχε την εξουσία να αρχειοθετήσει ή να κρίνει αβάσιμη την έγκληση των δύο συγγενών θυμάτων, βγάζοντας έτσι λάδι τον Χρήστο Τριαντόπουλο, παρά έπρεπε να την στείλει αμελλητί στη Βουλή χωρίς καμία αξιολόγηση. Η κ. Μάτση διατάσσει την διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή με βάση τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, προκειμένου ως μοναδική αρμόδια να αποφασίσει για την τύχη των Παπαδόπουλου Μιχάλη, Πλεύρη Αθανάσιου, Ράπτης Ζωή και Τριαντόπουλου Χρήστου.
Είναι άξιο λόγου πως είναι η πρώτη φορά που κάποιος δικαστικός λειτουργός που ασχολείται με την υπόθεση του διπλού εγκλήματος που διαπράχθηκε στα Τέμπη, αποφαίνεται χωρίς να μασά τα λόγια του, λέγοντας αυτό που συγγενείς και κάποιοι λιγοστοί δημοσιογράφοι βρωντοφωνάζουν εδώ και μήνες. Είναι η πρώτη φορά που τα πράγματα αποτυπώνονται με τον ρεαλισμό και την αντικειμενικότητα που τους αξίζει, χωρίς μισόλογα.
Έπρεπε να εφαρμοστεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών
Η αντιεισαγγελέας αναφέρει στην διάταξή της πως παρότι η έγκληση του Χρήστου Κωνσταντινίδη, συζύγου της αδικοχαμένης Βασιλικής Χλωρού και του Παύλου Ασλανίδη, πατέρα του αδικοχαμένου 26χρονου Δημήτρη, πέραν του Κωνσταντίνου Αγοραστού, στον οποίο έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, στρέφονταν και κατά των μελών του ΣΟΠΠ που συγκροτήθηκε στις 1-3-2023 στη σύνθεση του οποίου μετείχαν και πολιτικά πρόσωπα. Η αντιεισαγγελέας παρατηρεί πως «επειδή όμως η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Λάρισας δεν προέβη σε καμία δικονομική ενέργεια ως προς αυτούς (κατ’ άρθρα 43 επ. ΚΠΔ), επιστρέψαμε τη δικογραφία, προκειμένου να αποφανθεί και γι’ αυτούς, επισημαίνοντας ωστόσο πως μηνυόμενοι μεταξύ άλλων τυγχάνουν και Υπουργός και Υφυπουργοί, και ως εκ τούτου τυγχάνει εφαρμογής ως προς τα πολιτικά πρόσωπα ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών (Ν.3126/2003). Παρά ταύτα εκδόθηκε η προσβαλλόμενη διάταξη, επί της οποίας εκθέτουμε τα ακόλουθα (…)».
Αυθαίρετες ενέργειες η εκχωμάτωση και το μπάζωμα
Η κ. Μάτση έχοντας στην διάθεσή της πληθώρα στοιχείων και καταθέσεων αξιολογεί πως:
«(…) διαπιστώθηκε απομάκρυνση σημαντικών αποδεικτικών στοιχείων από τον τόπο του εγκλήματος, ώστε να καθίσταται δυσχερής αν όχι αδύνατη η πλήρης συγκέντρωση και αξιοποίηση όλων των ευρημάτων προκειμένου να εντοπιστούν οι αιτίες του δυστυχήματος και συνακόλουθα οι πράξεις και παραλείψεις των υπαιτίων που αιτιακά οδήγησαν σε αυτό..
»Ενισχυτικό δε στοιχείο αυτής της άποψης είναι μεταξύ άλλων και οι από 18-1 2024 καταθέσεις του διαχειριστή Αθανάσιου Πανδρεμμένου και των ομόρρυθμων εταίρων Μάριου και Κωνσταντίνου Πανδρεμμένου της εταιρίας με την επωνυμία “ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΝΔΡΕΜΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε’, οι οποίοι με μηχανήματα έργων που διαθέτει η ως άνω εταιρία κλήθηκαν να συνδράμουν την επόμενη ημέρα στο τόπο του ατυχήματος και οι οποίοι καταθέτουν πως ναι μεν λόγω του μεγάλου όγκου νερού που χρησιμοποιήθηκε για την κατάσβεση της πυρκαγιάς που προκλήθηκε από τη σύγκρουση των τρένων, δημιουργήθηκε τεράστιος όγκος λάσπης που εμπόδιζε τη προσέγγιση στα βαγόνια, και για τον λόγο αυτόν άλλωστε με εντολή της πυροσβεστικής υπηρεσίας, ξερίζωσαν θάμνους, πουρνάρια και δέντρα, και έριξαν χαλίκια για να μην βουλιάζει το έδαφος, ωστόσο την δεύτερη και τρίτη ημέρα μετά το ατύχημα, περίπου 300 κυβικά χώμα με ό,τι υλικά και αντικείμενα περιλάμβανε αυτό, τα απομάκρυναν με τα φορτηγά τους και τα εναπόθεσαν σε οικόπεδο ιδιοκτησίας τους, με εντολή της πυροσβεστικής επειδή δεν τα χρειαζόταν..
Στη συνέχεια δε, όπως καταθέτουν, με εντολή της περιφέρειας προέβησαν σε επίστρωση με πίσσα και χαλίκια και διαμόρφωσαν τον χώρο προκειμένου να “γίνει ένα εκκλησάκι για τα θύματα.
Ωστόσο οι ανωτέρω ενέργειες συνιστούν αυθαίρετη παρέμβαση στο τόπο πέριξ του δυστυχήματος που αυτονόητα είναι και τόπος εγκλήματος στο μέτρο που διερευνώνται ποινικά κολάσιμες πράξεις ή παραλείψεις που οδήγησαν στη πρόκληση του, κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 251 ΚΠΔ, στην οποία σκιαγραφείται το έργο του ανακριτή και των ανακριτικών υπαλλήλων ως αποκλειστικά αρμόδιων να ενεργούν τις αναγκαίες ανακριτικές πράξεις για την συλλογή και διατήρηση των αποδείξεων, αλλά και της υποχρέωσης των προανακριτικών υπαλλήλων και όσων παρευρίσκονται στο σημείο να διατηρούν το χώρο ανέπαφο για την απρόσκοπτη συλλογή των αποδεικτικών στοιχείων.
Εντούτοις, παρά την πιο πάνω διαπιστωθείσα επέμβαση στο τόπο του δυστυχήματος, δεν έχει γίνει ακόμη σαφές με βάση ποια διαδικασία ελήφθη αυτή η απόφαση και από ποιον, δοθέντος ότι εκτός από τη γενική παρατήρηση ότι όλοι εκτελούσαν εντολές της πυροσβεστικής υπηρεσίας, δεν έχει διευκρινιστεί ποια συγκεκριμένα πρόσωπα αποφάσισαν την απομάκρυνση κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων από τον χώρο του δυστυχήματος, καθώς και τον λόγο μιας τέτοιας ενέργειας, αφού οι όγκοι χώματος και άλλων φερτών υλικών που απομακρύνθηκαν δεν είχαν ακόμη εξεταστεί από τους πραγματογνώμονες και τους ειδικούς, ενώ υπήρχαν και αγνοούμενοι της επιβατικής αμαξοστοιχίας» παρατηρεί μεταξύ άλλων η κ. Μάτση.